Ay Dölü Şiirler

Zaman, insana yalan söyletir Geçmişi özlettiği için söyletir Geleceği düşlettiği için söyletir Bugünü hafif ya da ağır geldiği için   Kendini es geçip sığınmak ister Bir şarkıyı mırıldanır gibi dudak ucuna Sığınma bedelini yalanla öder Kendine pahalıya patlar     Boşlukta sallanan ve çırpınan Beşli çubuklar Boşlukta ve kendinden uzakta Sarılıp adalet(si) notasından Alışılmış el yordamıyla Okşar sessizce tenini   Kanmaz   Mırıldanırken Yaslar birleşir Yaşlara dönüşür Her yaş Aldığı yol kadar Yüzde acı bırakır   Gözyaşlarının ıslattığı ölümü ise kimse kurutamaz   Ölüm kadar ıslaklık kalır   Zaman adalet(si) notasından düşer Bedeni çıplak K â f i

Bugün…   Bugünü mü soruyorsun Bir şey değişmedi Ekran görüntüsü alınıyor sadece Oturup iki alay, iki alay etsin diye   Dram…   Hayır, dram denilemez Eğri büğrü karanlık var işte Neyin derdindesin Cesur Dram denilen kelime ahmakların sözü Dram değil bu, bu gerçek Bunun adı -Karanlık Cesur -Karanlık   Bu şehirde de aynı, Buşehr’de de Şam’da da Ramallah’ta da İster Londra sokaklarında ol İster Bastille meydanını turla Kaşığı eğer gibi eğiyor bizi   Yine de çok şükür Bazı yetileri oldukça sınırlı Ya da bir yanı var bilinmeyen Oldukça yumuşak kalpli   Biz titreyerek sönerken O bizi sarmalıyor Söndüğümüzde Tamamen kucaklıyor   Sen…   Söyletme işte En derin arzuyla kucaklamış seni Haline bak! Yetmezmiş gibi Affet Bende üstüne çiçek kondurdum   Yine de biliyorum Şimdi senin yapacağın gibi Hep söyleyecek bir çift laf Kalıyor Cesur Zor günlerde kullanırız diye ...