YORGUNLUK MEMURU
yorgunluklarım kesişiyor akşamüstü akşam küstü kesişmelerin izini süren yorgunluk memuru zihin çizgi çekti olay yerine şimdi sayın memur ben kendine çıkmazlar çizen kozalak kıvamında zengin kalkışlarımla fakir ocağına şen ben kendine yazık eden ikinci sayfadan sonra yazacak hikâyem kalmadı siz ise beni kenara çekmiş sessizce cezalandırıyorsunuz sessiz bir binanın kıvrımlarında kıvranırken kimse dokunmaz aşağı düşen ruhun çıkardığı ses yüksekliği fark ettirir yine de bedeni itemez siz itiyorsunuz kıvranan imtiyaz sahibidir kabulü bozuyorsunuz katlinizin şüphelisi olarak beni suçlayıp siz de yoruyorsunuz söylenen değersiz söyleten çok değerli siz bundan hep söylenene bakıyorsunuz şimdi sayın memur siz anladığım kadarıyla hep suçlayıp hep öfkeyle kalkıp hiç oturmadan katilinizi arıyorsunuz kıvrananları kenara çekiyorsunuz hak...