HEP BİR GİBİ

Yorgunluğumun yönünü kana bulanmış

Dik bir yamacın başına çeviriyorsun

Zaman, kırılmaktan ürken kaya parçasının köşesi

Geçtikçe kırılıyor, kırıldıkça gözüküyor

Gözüme sokulur gibi

 

Sonsuzluğu dilerdim, arkamı dönüp gitmekle eşdeğer

Sevdiğim ne varsa, kim varsa gitmek onlarsız

Yeni ayrılıklar yaratmak gereksizliği

Zıt yollarda kaybolmanın gereksizliği

İçine sokulan çocuğa ihanet gibi

 

Ayrılıklar iğnenin o geçmeyen deliğine

Küfür ede ede kalbime saldırmaya başladığında

Neye uğradığını şaşırmış halde

Dikiş tutturamamışlığının vebalini,

İçine batan iğnelerle ödemeye başlar zavallı kalp

O senmişsin gibi

 

Oysa aynı yollarda ayrı insanlardık kalbimle

Çoktan satmıştık birbirimizi

Yakasına yapıştığım her acı

Gelirdi ansızın kalbime

Alışamadık, anlaşamadık bir çocuk gibi

 

Yorgunluğumun yönünü kana bulanmış

Dik bir yamacın başına çeviriyorsun

Atlayasım geliyor gökyüzünüzden

Acı kelimeler olarak inmek üstünüze

Islatmak sizi  ‘sucuk’ gibi

 

Yüksek duvarlı odalarınız

Islanmanıza engel olsa

Kapınızda yatan kedinin bakışlarından

Ölümün miyavlamasını sizlere

Sunan hafif rüzgâr gibi

 

Bir gün pencerelerinizden girip

Pençelerinizin arasında sıkışıp kalacağım

Acımasızlığınızı unutmak ne mümkün

Ne mümkün sizleri unutmak

Sizin ölüme yatmayı unuttuğunuz gibi

 

Biliyorum bende bir gün doğdum

Bir gün öleceğim,

Her gün ölenlerinize inat

Ben sadece bir gün öleceğim

Bir insan gibi


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

Deri değiştirsen kalbim Pul pul dökülsen Sevgim uzasa kırlara Ağaçlar, ağaçlar çıksa karşıma Kenar yollarında   Yollarda bükülse Senin gibi Bükülse, bükülse, bükülse Yumru şeklinde, asfaltlar yumru olsalar Yumru yumru asfaltlar Uzadıkça sonsuzlaşan, yordukça yoran   Dudaklarını aralasa zaman Kısalacak yollar Yumru yumru asfaltlar Yumruk olup inecek İçimde derin bir oh! Dalgası yayılacak   Ve bir bitki örtüsü serilecek Kalbime Kenar yollarından Kurtulacak ağaçlar En tepe yeşil uçları  Tepemden görünecek   Dudaklarını aralasa zaman Belki kısalacak yollara bile Gerek kalmayacak Hem iki nokta arasında Ulaşmayalım, zaten Bizim ulaşmayanımız makbul
Devamı

UMUDUN GÖLGESİ

Yaprak düştükçe canı yanan yer Yerden daha çok acıyan bir yan Yaprağını döken gülibrişim   Sen bu mavi fon altında sönersin Söndüğün günün bitimine bana Yaşamayı anlatırsın diye bekledim   Geçer dedim, bir şarkı dinledim Karanlık bir zemin üstünde yazılı Ve mikrofonsuz söylenen bir şarkı   Zamanla ve zamanla söner Söndüğü günün bitiminde biraz olsa Umut, herkesle birlikte bizimle gelir   Konar gülibrişimlerin üstüne Yaşamayı öğretir diye bekledim Karanlık bir gövdeden yığılmış   Yığılan yerinden daha çok acıyan Bir yığıntı var dediler ardından Ve şarkının bitiminde kendimle   O gün tanıştım, bir yığıntı olarak Gülibrişimlerin ardındaki yolda Karanlık bir gövdenin dibinde   Bu hikâyenin manasını bekledim Geçer dedim, çocukluk gibi Mutlu bir an gibi, mutsuzluk gibi   Geçer bu şarkıda geçer gider Bir karanfil tanesi dolanır ağızlarda Belli olan tek şey bu yolun sonunda   Göz...
Devamı

İKİ LEM'

Yanı başımda inci zincir, Tenimde açık bir ürperti Kandil sabahı, elinde mumla Kiliseyi adımlayan adam kadar Tövbekâr ve yalancı   Gece, en kibar bekçisidir Yanı başımda uyur Nefesinde şarap, dilinde eş-Şifa İkilemler dünyasında; İçimde hassas ayarlı saat, Limiti aşmış bir bellek   Yıkık dökük, kim bakarsa, Nereden bakarsa baksın Yıkık dökük. Bildikleri insanın, Yatılı hastalıkları olarak kalır Yatıya kalanlarıma sarıldım   Daimî aynılık içindeyim Ama hep değişiyorum Kim bakarsa, kendi baktığı gözlerinin renginde görüyor beni. Ben hep aynıyken, acılarının yansıması oluyorum karşımdakinin   İnci zincir değdikçe dağılıyorum Elem, keyfi bir alışkanlık Sessiz bir ıslaklık kalmış hep Dilim yerinde bir boşluk İçimde kelime orduları Ön safta atılmayı bekleyen   Bildikleri insanın.. Yorgunluk işte Yorgunluk lafı kısa kestiriyor   Serçeye dönsem, üstünden uçsam Aşiyan kucağını açsa Kim b...
Devamı