KIRKPARMAK

Hayat bıçak gibi kesiyor sırtımı

Vicdan tahtasının üstünde

Yüklerimi almıyor, benliğimin

Kıkırdayan kenar yağlarından alıyor

Bariz mutlu senaryolardan

 

Sen daha rütbelisindir

Bilirsin acı nasıl çekilir Cesur

Geriye kalan kan izi gibiyim

Zor çıkıyorum kaldığım sancılardan

Parçalarımın bir kısmı tahtanın üstünde

Çatlakların arasında, mide dayanmaz

Hayat kimi zaman çok çirkin Cesur

 

Kilitli kalınmışlık tohumlarıyla

Affını bekliyorum, gelmelerin dünyaya

Bildiklerim için özrümü diliyorum

Tanımadığım simalardan, tanıdığım imalar

Zaten küfretmek istediğim her an

Hep özür diledim

 

Bilemediğim tüm evrensel sorular ise

Ayak parmağı olarak çıkıyor bedenimden

Kırk parmak oldu adım

Yalan sancıların çirkince kırk parmağı

Bilemedim yine

Kırk birine az kaldı

 

Sızladım, bilmemek yordu

Kırkbirkeremaşallah olamadım

Bilenlerden hiç, ay ile sarhoş

Sevilemedim, çirkince kırk parmaktım

Kesilsem atılırdım bir kenara

 

Kesiğimde acı kalırdı belki

Dikilirdim, kesik yerimden dimdik

Çiçek açardım kim bilir

Tutup onu da koparırlardı

Kırk yerimden kırk yaprak sallanırdı

 

Anlaşıldı,

Çok acı çekmek lazım

Cesur olmak için

Saygım ondan sana Cesur!

Ben Kırkparmak, kırkbirimden

Sana selam olsun.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

Deri değiştirsen kalbim Pul pul dökülsen Sevgim uzasa kırlara Ağaçlar, ağaçlar çıksa karşıma Kenar yollarında   Yollarda bükülse Senin gibi Bükülse, bükülse, bükülse Yumru şeklinde, asfaltlar yumru olsalar Yumru yumru asfaltlar Uzadıkça sonsuzlaşan, yordukça yoran   Dudaklarını aralasa zaman Kısalacak yollar Yumru yumru asfaltlar Yumruk olup inecek İçimde derin bir oh! Dalgası yayılacak   Ve bir bitki örtüsü serilecek Kalbime Kenar yollarından Kurtulacak ağaçlar En tepe yeşil uçları  Tepemden görünecek   Dudaklarını aralasa zaman Belki kısalacak yollara bile Gerek kalmayacak Hem iki nokta arasında Ulaşmayalım, zaten Bizim ulaşmayanımız makbul
Devamı

UMUDUN GÖLGESİ

Yaprak düştükçe canı yanan yer Yerden daha çok acıyan bir yan Yaprağını döken gülibrişim   Sen bu mavi fon altında sönersin Söndüğün günün bitimine bana Yaşamayı anlatırsın diye bekledim   Geçer dedim, bir şarkı dinledim Karanlık bir zemin üstünde yazılı Ve mikrofonsuz söylenen bir şarkı   Zamanla ve zamanla söner Söndüğü günün bitiminde biraz olsa Umut, herkesle birlikte bizimle gelir   Konar gülibrişimlerin üstüne Yaşamayı öğretir diye bekledim Karanlık bir gövdeden yığılmış   Yığılan yerinden daha çok acıyan Bir yığıntı var dediler ardından Ve şarkının bitiminde kendimle   O gün tanıştım, bir yığıntı olarak Gülibrişimlerin ardındaki yolda Karanlık bir gövdenin dibinde   Bu hikâyenin manasını bekledim Geçer dedim, çocukluk gibi Mutlu bir an gibi, mutsuzluk gibi   Geçer bu şarkıda geçer gider Bir karanfil tanesi dolanır ağızlarda Belli olan tek şey bu yolun sonunda   Göz...
Devamı

İKİ LEM'

Yanı başımda inci zincir, Tenimde açık bir ürperti Kandil sabahı, elinde mumla Kiliseyi adımlayan adam kadar Tövbekâr ve yalancı   Gece, en kibar bekçisidir Yanı başımda uyur Nefesinde şarap, dilinde eş-Şifa İkilemler dünyasında; İçimde hassas ayarlı saat, Limiti aşmış bir bellek   Yıkık dökük, kim bakarsa, Nereden bakarsa baksın Yıkık dökük. Bildikleri insanın, Yatılı hastalıkları olarak kalır Yatıya kalanlarıma sarıldım   Daimî aynılık içindeyim Ama hep değişiyorum Kim bakarsa, kendi baktığı gözlerinin renginde görüyor beni. Ben hep aynıyken, acılarının yansıması oluyorum karşımdakinin   İnci zincir değdikçe dağılıyorum Elem, keyfi bir alışkanlık Sessiz bir ıslaklık kalmış hep Dilim yerinde bir boşluk İçimde kelime orduları Ön safta atılmayı bekleyen   Bildikleri insanın.. Yorgunluk işte Yorgunluk lafı kısa kestiriyor   Serçeye dönsem, üstünden uçsam Aşiyan kucağını açsa Kim b...
Devamı