GEZEGEN

Ay ışığına bulanan her dal
Sahibinin bedenini aramak için
Köklerine bakar
Metrelerce iner boşluğuna
Kendinden geçer, gecelerden geçer
Kendine uygun dinlenme yerinde ise
Vakitsiz bile olsa yerine geçer

Hayallerinden yapraklar uçuşur
Rüzgarlar konuşur
Altında birbirini içen eller tutuşur
Üstünde her yanı görünen ay tutulur
Sakin bir çimen üzerinde
Hangi beden olsa solmaya tutuşur

Kanatlarında elmastan bir tüy
Bir dünya konar omuzlarına
İçerisinde bizler, ellerimiz kirli
Ellerimiz çirkin, ellerimiz ağır
Çamurdan kalbiyle her insan
Sevmeye tutunur

Ay ışığına bulanan her dal
Sahibinin bedeninin
Kendisi olmadan
Hiç olan benliğine bakar uzunca
Sanki son bir kez gözleriyle konuşur
Kökleri kendi lanetleriyle bırakır
Vakitsiz bile olsa yerine geçer

Gerçeklerinden yalanlar uçuşur
Toprak insanca denen bir dili konuşur
Altında kırk asırlık kökler
Kırk asırlık dillere dolanır
Üstünde her yanı dökülen bir tür
Sevmeye tutunur

Sevilmek
Solgun yüzlü bir gezegendir
Ve henüz kirli elleri yoktur


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

UMUDUN GÖLGESİ

İKİ LEM'