GEZEGEN
Ay ışığına bulanan her dal
Sahibinin bedenini aramak için
Köklerine bakar
Metrelerce iner boşluğuna
Kendinden geçer, gecelerden geçer
Kendine uygun dinlenme yerinde ise
Vakitsiz bile olsa yerine geçer
Hayallerinden yapraklar uçuşur
Rüzgarlar konuşur
Altında birbirini içen eller tutuşur
Üstünde her yanı görünen ay tutulur
Sakin bir çimen üzerinde
Hangi beden olsa solmaya tutuşur
Kanatlarında elmastan bir tüy
Bir dünya konar omuzlarına
İçerisinde bizler, ellerimiz kirli
Ellerimiz çirkin, ellerimiz ağır
Çamurdan kalbiyle her insan
Sevmeye tutunur
Ay ışığına bulanan her dal
Sahibinin bedeninin
Kendisi olmadan
Hiç olan benliğine bakar uzunca
Sanki son bir kez gözleriyle konuşur
Kökleri kendi lanetleriyle bırakır
Vakitsiz bile olsa yerine geçer
Gerçeklerinden yalanlar uçuşur
Toprak insanca denen bir dili konuşur
Altında kırk asırlık kökler
Kırk asırlık dillere dolanır
Üstünde her yanı dökülen bir tür
Sevmeye tutunur
Sevilmek
Solgun yüzlü bir gezegendir
Ve henüz kirli elleri yoktur
Yorumlar
Yorum Gönder