HUZ UR

Gökyüzü atlas gibidir yükseklerden düşene

Bulutlar kıtaların şeklini alıp hizmet eder

Huzuru maviye boyamışlardır misal, oysa

Mutluluk renkle ölçülmez bilirdim kıtalar üstünde

Beyaz bulutların büyüsüne kapılan kuşların

Yere bıraktıkları hıçkırıklar

Camlara konan dertleri vardır

 

Huzurumu kaçırmaktan sakınan hayallerimin

Yokuş aşağı yuvarlanıp bir çocuğun bağcığına takılması

Ve bu süre içinde tüm kuşların dertlerinin

Cam niyetine omzuma konması arasında geçen sürede

Huzurun ne renk olduğunu unuturum

Huzursuzluk halinde uzunca bir süre

Kıtaların yerlerini bile bulamam 

 

Döne dolaşa izbe bir köşe bulup sığınan

Yoksul ruhum öyle tatlı bir yöne eğilir ki

Yüksekçe bir yere çıkıp baksalar

Kafası kenardan görülür ama fark etmez

Ki yükseklerden düşen nüfusunun fazlalığı

Zorda bırakır kendisini-üstüne düşen düşene

Fark edilmek en son tehlike


Bir kelime sonrasında unutulan

Rengi belirsiz, kendi şekilsiz

Rüyalarda görülse kabus denmesi an meselesi

Yoksul ruhun temsilcisi huz ur

Bedenden atılmayı bekleyen

Huzurumu kaçırmaktan sakınan hayallerimin

Keskin kenarlı huzursuz parçası

Bu bedenin seni ağlaması güç.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

Deri değiştirsen kalbim Pul pul dökülsen Sevgim uzasa kırlara Ağaçlar, ağaçlar çıksa karşıma Kenar yollarında   Yollarda bükülse Senin gibi Bükülse, bükülse, bükülse Yumru şeklinde, asfaltlar yumru olsalar Yumru yumru asfaltlar Uzadıkça sonsuzlaşan, yordukça yoran   Dudaklarını aralasa zaman Kısalacak yollar Yumru yumru asfaltlar Yumruk olup inecek İçimde derin bir oh! Dalgası yayılacak   Ve bir bitki örtüsü serilecek Kalbime Kenar yollarından Kurtulacak ağaçlar En tepe yeşil uçları  Tepemden görünecek   Dudaklarını aralasa zaman Belki kısalacak yollara bile Gerek kalmayacak Hem iki nokta arasında Ulaşmayalım, zaten Bizim ulaşmayanımız makbul
Devamı

UMUDUN GÖLGESİ

Yaprak düştükçe canı yanan yer Yerden daha çok acıyan bir yan Yaprağını döken gülibrişim   Sen bu mavi fon altında sönersin Söndüğün günün bitimine bana Yaşamayı anlatırsın diye bekledim   Geçer dedim, bir şarkı dinledim Karanlık bir zemin üstünde yazılı Ve mikrofonsuz söylenen bir şarkı   Zamanla ve zamanla söner Söndüğü günün bitiminde biraz olsa Umut, herkesle birlikte bizimle gelir   Konar gülibrişimlerin üstüne Yaşamayı öğretir diye bekledim Karanlık bir gövdeden yığılmış   Yığılan yerinden daha çok acıyan Bir yığıntı var dediler ardından Ve şarkının bitiminde kendimle   O gün tanıştım, bir yığıntı olarak Gülibrişimlerin ardındaki yolda Karanlık bir gövdenin dibinde   Bu hikâyenin manasını bekledim Geçer dedim, çocukluk gibi Mutlu bir an gibi, mutsuzluk gibi   Geçer bu şarkıda geçer gider Bir karanfil tanesi dolanır ağızlarda Belli olan tek şey bu yolun sonunda   Göz...
Devamı

İKİ LEM'

Yanı başımda inci zincir, Tenimde açık bir ürperti Kandil sabahı, elinde mumla Kiliseyi adımlayan adam kadar Tövbekâr ve yalancı   Gece, en kibar bekçisidir Yanı başımda uyur Nefesinde şarap, dilinde eş-Şifa İkilemler dünyasında; İçimde hassas ayarlı saat, Limiti aşmış bir bellek   Yıkık dökük, kim bakarsa, Nereden bakarsa baksın Yıkık dökük. Bildikleri insanın, Yatılı hastalıkları olarak kalır Yatıya kalanlarıma sarıldım   Daimî aynılık içindeyim Ama hep değişiyorum Kim bakarsa, kendi baktığı gözlerinin renginde görüyor beni. Ben hep aynıyken, acılarının yansıması oluyorum karşımdakinin   İnci zincir değdikçe dağılıyorum Elem, keyfi bir alışkanlık Sessiz bir ıslaklık kalmış hep Dilim yerinde bir boşluk İçimde kelime orduları Ön safta atılmayı bekleyen   Bildikleri insanın.. Yorgunluk işte Yorgunluk lafı kısa kestiriyor   Serçeye dönsem, üstünden uçsam Aşiyan kucağını açsa Kim b...
Devamı