UÇ…

İnsan,  çıplak denizde giyinik bir uçurum

Taş kuşanmış üstüne, zırhı yalnızlık

Zırhı hüzün, zırhı huzursuzluk

Yüzdükçe delik deşik yaralarına değen

Tuzlu su çevrili kara parçaları batmaya

Yüz tutmuş iki bin gözlü, bin haneli

İlah-ı şer tarafından yönetilen

Zavallı bir ada parçası içinde

 

Uçurumun gölgesine tutunuyorum

 

Elimi tutamayan hayatların

Peşinden atlamak geliyor

Uçurumun gölgesine tutunuyorum

Sesimi duyamayan kulakların

Zarlarını patlatmak geliyor içimden

Uçurumun gölgesini bırakıyorum

Bıraktığım yeri tutmak gelmiyor bazen

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

UMUDUN GÖLGESİ

İKİ LEM'