BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

Deri değiştirsen kalbim

Pul pul dökülsen

Sevgim uzasa kırlara

Ağaçlar, ağaçlar çıksa karşıma

Kenar yollarında

 

Yollarda bükülse

Senin gibi

Bükülse, bükülse, bükülse

Yumru şeklinde, asfaltlar yumru olsalar

Yumru yumru asfaltlar

Uzadıkça sonsuzlaşan, yordukça yoran

 

Dudaklarını aralasa zaman

Kısalacak yollar

Yumru yumru asfaltlar

Yumruk olup inecek

İçimde derin bir oh!

Dalgası yayılacak

 

Ve bir bitki örtüsü serilecek

Kalbime

Kenar yollarından

Kurtulacak ağaçlar

En tepe yeşil uçları 

Tepemden görünecek

 

Dudaklarını aralasa zaman

Belki kısalacak yollara bile

Gerek kalmayacak

Hem iki nokta arasında

Ulaşmayalım, zaten

Bizim ulaşmayanımız makbul

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

UMUDUN GÖLGESİ

Yaprak düştükçe canı yanan yer Yerden daha çok acıyan bir yan Yaprağını döken gülibrişim   Sen bu mavi fon altında sönersin Söndüğün günün bitimine bana Yaşamayı anlatırsın diye bekledim   Geçer dedim, bir şarkı dinledim Karanlık bir zemin üstünde yazılı Ve mikrofonsuz söylenen bir şarkı   Zamanla ve zamanla söner Söndüğü günün bitiminde biraz olsa Umut, herkesle birlikte bizimle gelir   Konar gülibrişimlerin üstüne Yaşamayı öğretir diye bekledim Karanlık bir gövdeden yığılmış   Yığılan yerinden daha çok acıyan Bir yığıntı var dediler ardından Ve şarkının bitiminde kendimle   O gün tanıştım, bir yığıntı olarak Gülibrişimlerin ardındaki yolda Karanlık bir gövdenin dibinde   Bu hikâyenin manasını bekledim Geçer dedim, çocukluk gibi Mutlu bir an gibi, mutsuzluk gibi   Geçer bu şarkıda geçer gider Bir karanfil tanesi dolanır ağızlarda Belli olan tek şey bu yolun sonunda   Göz...
Devamı

İKİ LEM'

Yanı başımda inci zincir, Tenimde açık bir ürperti Kandil sabahı, elinde mumla Kiliseyi adımlayan adam kadar Tövbekâr ve yalancı   Gece, en kibar bekçisidir Yanı başımda uyur Nefesinde şarap, dilinde eş-Şifa İkilemler dünyasında; İçimde hassas ayarlı saat, Limiti aşmış bir bellek   Yıkık dökük, kim bakarsa, Nereden bakarsa baksın Yıkık dökük. Bildikleri insanın, Yatılı hastalıkları olarak kalır Yatıya kalanlarıma sarıldım   Daimî aynılık içindeyim Ama hep değişiyorum Kim bakarsa, kendi baktığı gözlerinin renginde görüyor beni. Ben hep aynıyken, acılarının yansıması oluyorum karşımdakinin   İnci zincir değdikçe dağılıyorum Elem, keyfi bir alışkanlık Sessiz bir ıslaklık kalmış hep Dilim yerinde bir boşluk İçimde kelime orduları Ön safta atılmayı bekleyen   Bildikleri insanın.. Yorgunluk işte Yorgunluk lafı kısa kestiriyor   Serçeye dönsem, üstünden uçsam Aşiyan kucağını açsa Kim b...
Devamı