MAHŞER

Sevgili sahnem

Mahşeri tek perde taşımışlar karşıma

Ekşi bir kan damlası bu

Yüzü gözü buruşturan

 

Bazı geceler

Huzursuz bir beden kılığında

Aralarına karışıyorum yeniden gelmek için

Zamanın koynuna

 

İnce sis perdesinin arkasından bakıyor

Boşluk, gözlerinden yansıyorum 

Çoğu gece iğrenerek dolandığım sokakların

Darlığını ve bazı zamanlar çıkmazlığını

 

Aklımın sakinliğinden uzak haykırışlarıyla

Yansıyorum

 

Mahşer tek perde, beden tek beden

Ama başka kimliğim olup olmadığını

Sorgulatan huzursuz bir beden

Yaşamak tüm tenimi uyuşturuyor

 

Yaşamak, sanki kollarımdan tutulmak

Isırılmak ismini bilmediğim

Tüm canlılarınca evrenin

Yaşamak, inci sofraların yemeği 

 

Ve herkesin karşısında ağlamak kadar

Acıydı bu yemek

 

Sevgili sahnem

Varınca anladım

Göründüğünden daha kalabalıkmış ölüm

Diğer renkleri katledip insanın içine

giren tek renk ile yıkanmak

 

Başka zaman diliminde yılların peşinde

Koşmadan var olma isteğiymiş

 

Mahşer son kez dindir alkışları

Tek perde, arkası sonsuz, oyunsuz

Sözü olmayan

Ne öldürmek olsun ne ölmek ne yaşamak

 

Bunlar varken bize yer kalmadı

Kapat perdeleri, bize de yer aç

İzleyenimiz

 

Olmasın

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

Deri değiştirsen kalbim Pul pul dökülsen Sevgim uzasa kırlara Ağaçlar, ağaçlar çıksa karşıma Kenar yollarında   Yollarda bükülse Senin gibi Bükülse, bükülse, bükülse Yumru şeklinde, asfaltlar yumru olsalar Yumru yumru asfaltlar Uzadıkça sonsuzlaşan, yordukça yoran   Dudaklarını aralasa zaman Kısalacak yollar Yumru yumru asfaltlar Yumruk olup inecek İçimde derin bir oh! Dalgası yayılacak   Ve bir bitki örtüsü serilecek Kalbime Kenar yollarından Kurtulacak ağaçlar En tepe yeşil uçları  Tepemden görünecek   Dudaklarını aralasa zaman Belki kısalacak yollara bile Gerek kalmayacak Hem iki nokta arasında Ulaşmayalım, zaten Bizim ulaşmayanımız makbul
Devamı

UMUDUN GÖLGESİ

Yaprak düştükçe canı yanan yer Yerden daha çok acıyan bir yan Yaprağını döken gülibrişim   Sen bu mavi fon altında sönersin Söndüğün günün bitimine bana Yaşamayı anlatırsın diye bekledim   Geçer dedim, bir şarkı dinledim Karanlık bir zemin üstünde yazılı Ve mikrofonsuz söylenen bir şarkı   Zamanla ve zamanla söner Söndüğü günün bitiminde biraz olsa Umut, herkesle birlikte bizimle gelir   Konar gülibrişimlerin üstüne Yaşamayı öğretir diye bekledim Karanlık bir gövdeden yığılmış   Yığılan yerinden daha çok acıyan Bir yığıntı var dediler ardından Ve şarkının bitiminde kendimle   O gün tanıştım, bir yığıntı olarak Gülibrişimlerin ardındaki yolda Karanlık bir gövdenin dibinde   Bu hikâyenin manasını bekledim Geçer dedim, çocukluk gibi Mutlu bir an gibi, mutsuzluk gibi   Geçer bu şarkıda geçer gider Bir karanfil tanesi dolanır ağızlarda Belli olan tek şey bu yolun sonunda   Göz...
Devamı

İKİ LEM'

Yanı başımda inci zincir, Tenimde açık bir ürperti Kandil sabahı, elinde mumla Kiliseyi adımlayan adam kadar Tövbekâr ve yalancı   Gece, en kibar bekçisidir Yanı başımda uyur Nefesinde şarap, dilinde eş-Şifa İkilemler dünyasında; İçimde hassas ayarlı saat, Limiti aşmış bir bellek   Yıkık dökük, kim bakarsa, Nereden bakarsa baksın Yıkık dökük. Bildikleri insanın, Yatılı hastalıkları olarak kalır Yatıya kalanlarıma sarıldım   Daimî aynılık içindeyim Ama hep değişiyorum Kim bakarsa, kendi baktığı gözlerinin renginde görüyor beni. Ben hep aynıyken, acılarının yansıması oluyorum karşımdakinin   İnci zincir değdikçe dağılıyorum Elem, keyfi bir alışkanlık Sessiz bir ıslaklık kalmış hep Dilim yerinde bir boşluk İçimde kelime orduları Ön safta atılmayı bekleyen   Bildikleri insanın.. Yorgunluk işte Yorgunluk lafı kısa kestiriyor   Serçeye dönsem, üstünden uçsam Aşiyan kucağını açsa Kim b...
Devamı