GÜN

Hayat devam ederken…  

Kimine duruyor öylece

Dururken bir çizik atıyor

Gece sadece gece

Sabah sadece sabah oluyor

 

Anlam arıyor kendince

Kuytularda yazgı

Yazılanlar yalan kalıplar

Anlaşılmak tatlı bir suç

Tatlı bir suç istiyor insan

 

Gerçek kelimelerin kaybında

Yalanların esnekçe çizildiği

Duvarların ardından

Görülmemiş zindanlar içinde

Doğrulanmış suçsuzlar yatıyor

 

Belki görünür en gerçek düş

Gerçek yazgıyla buluşur

Bir yıldıza bakıp dilek tutar-

Gece sadece gece

Sabah sadece sabah olmasın

 

Şimdi ellerimiz yorgun

Bir dudağı kapayamayacak kadar

Yorgunluk çöktü üstümüze

Yalnız değilim hala duyabilen

Ama konuşma yetisini kaybeden

 

Denize yaklaşırken

Bir uyurgezer gibi düşler içinde

Bir çizik daha atılıyor

Zaten gün bitiminde

Bir baykuş konar omzuna

 

Bakışırsınız iki yalnız

Bir düşmana, bilirsiniz

Günün sonu bazen

Kendinle tek kelime bile

edememektir.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

UMUDUN GÖLGESİ

İKİ LEM'