SİLİNEN İNTİKAM

Toplayamadım Cesur

Kolay zannettim

En kötü alt alta yazarım

Olmadı parmak hesabı yaparım

Böyle dalga geçerek

İndirgedim hesabı

Aklımı korumaya yeltendim

Bir yelkenliye binip

Yitip gittim sanki

Ben hesabı indirgedim

Hesap beni indirgedi

Mekânı beğenmeyip

Kalkıp giden müşterisiyle hayatın

Göz göze gelecek kadar hem de

Hangi kuşa sormalı bunu

Kanatları ıslak bir kuş olsun

İnsan benzerini arar

Huzursuz bir kuş bulalım

Kabarık hesabı görünce

Saatlerce bakışalım

Çakılıp kalmış gibi yapalım

 

Hesaba intikamı da eklemişler

İkramları ücrete tabi

Islak halimizle kızmayıp

Huzursuzca dursak

Olmaz mı Cesur

Çünkü intikam

Nöbete kalmış biri gibi

Aslında yorgun ve bıkkın

Bitmesini bekler

Geçmesini

Geçip gitmesini zamanın

Asık suratı yüzüne yapışıp kalır

Zorunluluk hissiyle

Tamamlar vazifesini

 

Ben toplayamadım evet

Zaten toplamayayım da                                                                        

Ben çarpmak istiyorum Cesur

Yüzlerini kapatsalar bile

Çarpmak istiyorum

Fikirsizin kandırılan zihninde

Yalan manzaraların arasında gibiyim

Karaçi limanında

Güvercin kovalıyorum

Fikirsiz kayalık görse koşar

Duvar görse çarpar

En az onun kadar sert çarpmak

Bıkkınlığın kokulu kusmuğunu

Ahmaklıkların habersiz vebalini

İsteksiz yenen yemekleri

İsteksiz yapılan her işi

Sorumsuz ve nefret dolu içlerini

Yanık kokusunu kahkahaların

Çarpmak istiyorum

 

Silinen intikam

Geçip gitmesini izlerken

Belleğime sızmış Cesur

İkramlarını ikramlarıma boğmak

İstiyorum

Hep istiyorum

Bu sefer ben çok şey istiyorum

Aynı yoklukta debelenmek

Aynı çamurda boğulmak

Üstüm pislense dahi kaçmamak

Sana gelecek olsam bile

Bu en güzel yanına rağmen

Bırakmamak

Ölüyü diriltip öldürürler

Doğrudur

Dirildiğimde belki ölmem

Bu seferlik buluşmayız

Bu sefer burada kalırım

İkramlarımı sunarım

Yorgun ve bıkkın olsa da

Ben de nöbete bırakırım onu

 

Anlamsız biliyorum

Hem de oldukça anlamsız

Bu dönem dönen dolapları

Anlamak için dahi

Çocukken çok fazla

Dönme dolaba binmiş olmak gerekirdi

Sahi Cesur

Hiç inmeden bir elimizde ay

Diğerinde yıldız

Karanlıkta son ana kadar

Şen çocuklar gibi dönüp durduk

Tezimi birlikte erittik o zaman

Yine toplayamadım

Bırakayım kalsın                                                                         

Zaten

İsteklerimin içinde

Baki olan tek bir şey kaldı

Ben çarpmak istiyorum

E

N

Y

ü

k

s

e

k

ten

yere.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

BİZİM ULAŞMAYANIMIZ MAKBUL

Deri değiştirsen kalbim Pul pul dökülsen Sevgim uzasa kırlara Ağaçlar, ağaçlar çıksa karşıma Kenar yollarında   Yollarda bükülse Senin gibi Bükülse, bükülse, bükülse Yumru şeklinde, asfaltlar yumru olsalar Yumru yumru asfaltlar Uzadıkça sonsuzlaşan, yordukça yoran   Dudaklarını aralasa zaman Kısalacak yollar Yumru yumru asfaltlar Yumruk olup inecek İçimde derin bir oh! Dalgası yayılacak   Ve bir bitki örtüsü serilecek Kalbime Kenar yollarından Kurtulacak ağaçlar En tepe yeşil uçları  Tepemden görünecek   Dudaklarını aralasa zaman Belki kısalacak yollara bile Gerek kalmayacak Hem iki nokta arasında Ulaşmayalım, zaten Bizim ulaşmayanımız makbul
Devamı

UMUDUN GÖLGESİ

Yaprak düştükçe canı yanan yer Yerden daha çok acıyan bir yan Yaprağını döken gülibrişim   Sen bu mavi fon altında sönersin Söndüğün günün bitimine bana Yaşamayı anlatırsın diye bekledim   Geçer dedim, bir şarkı dinledim Karanlık bir zemin üstünde yazılı Ve mikrofonsuz söylenen bir şarkı   Zamanla ve zamanla söner Söndüğü günün bitiminde biraz olsa Umut, herkesle birlikte bizimle gelir   Konar gülibrişimlerin üstüne Yaşamayı öğretir diye bekledim Karanlık bir gövdeden yığılmış   Yığılan yerinden daha çok acıyan Bir yığıntı var dediler ardından Ve şarkının bitiminde kendimle   O gün tanıştım, bir yığıntı olarak Gülibrişimlerin ardındaki yolda Karanlık bir gövdenin dibinde   Bu hikâyenin manasını bekledim Geçer dedim, çocukluk gibi Mutlu bir an gibi, mutsuzluk gibi   Geçer bu şarkıda geçer gider Bir karanfil tanesi dolanır ağızlarda Belli olan tek şey bu yolun sonunda   Göz...
Devamı

İKİ LEM'

Yanı başımda inci zincir, Tenimde açık bir ürperti Kandil sabahı, elinde mumla Kiliseyi adımlayan adam kadar Tövbekâr ve yalancı   Gece, en kibar bekçisidir Yanı başımda uyur Nefesinde şarap, dilinde eş-Şifa İkilemler dünyasında; İçimde hassas ayarlı saat, Limiti aşmış bir bellek   Yıkık dökük, kim bakarsa, Nereden bakarsa baksın Yıkık dökük. Bildikleri insanın, Yatılı hastalıkları olarak kalır Yatıya kalanlarıma sarıldım   Daimî aynılık içindeyim Ama hep değişiyorum Kim bakarsa, kendi baktığı gözlerinin renginde görüyor beni. Ben hep aynıyken, acılarının yansıması oluyorum karşımdakinin   İnci zincir değdikçe dağılıyorum Elem, keyfi bir alışkanlık Sessiz bir ıslaklık kalmış hep Dilim yerinde bir boşluk İçimde kelime orduları Ön safta atılmayı bekleyen   Bildikleri insanın.. Yorgunluk işte Yorgunluk lafı kısa kestiriyor   Serçeye dönsem, üstünden uçsam Aşiyan kucağını açsa Kim b...
Devamı